Παραφράζοντας τον Hegel, τολμούμε να διαπιστώσουμε πως το κύριο αποτέλεσμα της ποίησης – του στίχου είναι ότι αφύπνισε τη συνείδηση αυτής της απόλυτης εσωτερικής ενέργειας (της σκέψης με ή χωρίς καθορισμό). Και μολονότι ο αφηρημένος ή αφαιρετικός -αλλά τόσο περιεκτικός- τρόπος με τον οποίο έγινε αντιληπτή αυτή η αρχή δεν επιτρέπει καμία προσχεδιασμένη ανάπτυξη, κανέναν σαφή προσδιορισμό, καμία υπέρτατη γνώση και κανέναν ηθικό νόμο / φραγμό, διαθέτει ωστόσο αυτήν τη σπουδαιότητα: ότι αποκλείει την πρόσβαση οιασδήποτε αυθεντίας, οιουδήποτε εξωτερικού στοιχείου. Γιατί; Διότι η ποίηση αποτελεί κατά κύριο λόγο ενσυναίσθηση, ενδοσκόπηση, υπαρξιακή αναζήτηση. Μετά την ποίηση η απόλυτη ανεξαρτησία της έκφρασης πρέπει να θεωρείται πλέον σαν μια ουσιώδης αρχή του λόγου.
Το μείζον, όμως, πρόβλημα της ποίησης και της ενδεχόμενης -δεδομένης για κάποιους- παραίτησης του αναγνώστη από αυτήν είναι η παρερμήνευση της αποστολής της. Η ποίηση δεν έχει ως στόχο τον εντυπωσιασμό, αλλά την απλότητα, την αισθαντικότητα, την άμεση επικοινωνία των ανθρώπων, τη διυποκειμενικότητα χωρίς τη μεσολάβηση ηθικών νόμων. Μέσω της λήψης ενός πλάνου λοιπόν, μέσω της προσωπικής αντίληψης, κατανόησης και εικονικής αποτύπωσης ενός στίχου, θεωρούμε πως η ποίηση θα πάψει να είναι για τους “λίγους”, για τους “εκλεκτούς” και θα επανέλθει η καθολικότητά της, ενώ ταυτόχρονα θα τονωθεί η αισθητική μας κρίση. Ούτως ή άλλως σκεφτείτε και το εξής: η αισθητική κρίση, όπως και η ποίηση, διεκδικεί πάντοτε την καθολικότητα, καίτοι δεν είναι θεμελιωμένη σε έννοιες, όπως η λογική κρίση, αλλά στο προσωπικό αίσθημα που γεννά “το αρμονικό παιχνίδι της νόησης και της φαντασίας”.
Να σας πούμε και το παράξενο που ευελπιστούμε να συμβεί; Το παράξενο που επιδιώκουμε είναι να μην έχουμε να κάνουμε αποκλειστικά με μια καθαρά εμπειρική -με την πλατωνική έννοια- διαδικασία, αλλά με μια διαδικασία απόλαυσης, την οποία η αισθητική κρίση κηρύσσει έγκυρη για όλους τους ανθρώπους γενικά, και όχι μόνο για το ιδιάζον αίσθημα του καθενός. Μέσα λοιπόν από την “ιδιαίτερη” φωτογραφική αποτύπωση του στίχου θα προκύψει η καθολικότητα των συναισθημάτων και των σκέψεων...
Φιλόδοξο εγχείρημα; Σίγουρα... κι όμως κι η φιλοδοξία ανθρώπινη είναι ... Αναλογιστείτε κάθε ποίημα, κάθε στίχος γεννήθηκε, δημιουργήθηκε "φιλόδοξα"... Καλή αρχή, καλή τύχη, καλή απόλαυση...