1ος στίχος
Ἑνὸς λεπτοῦ σιγή
Εἴπατε νὰ κρατήσετε ἑνὸς λεπτοῦ σιγή
γιὰ τοὺς ἀπεγνωσμένους;
(ἀπὸ τὴ Συλλογή: «Ἀνυπεράσπιστος Καημός»)
του Ντίνου Χριστιανόπουλου
Εἴπατε νὰ κρατήσετε ἑνὸς λεπτοῦ σιγή
γιὰ τοὺς ἀπεγνωσμένους;
(ἀπὸ τὴ Συλλογή: «Ἀνυπεράσπιστος Καημός»)
του Ντίνου Χριστιανόπουλου
2ος στίχος
Γυμνὸ σῶμα (Ι)
Ἀγγίζω τὰ δάχτυλα τῶν ποδιῶν σου.
Τί ἀναρίθμητος ὀ κόσμος.
(ἀπὸ τὴ Συλλογή: «Τὰ Ἐρωτικά», 1981, ἐκδόσεις «ΚΕΔΡΟΣ»)
του Γιάννη Ρίτσου
Ἀγγίζω τὰ δάχτυλα τῶν ποδιῶν σου.
Τί ἀναρίθμητος ὀ κόσμος.
(ἀπὸ τὴ Συλλογή: «Τὰ Ἐρωτικά», 1981, ἐκδόσεις «ΚΕΔΡΟΣ»)
του Γιάννη Ρίτσου
3ος στίχος
Ὁ Οὐρανός
Τὸ δικό μας τὸ δάσος δὲν τὸ κρύβει ὁ οὐρανός.
του Μανόλη Αναγνωστάκη
Τὸ δικό μας τὸ δάσος δὲν τὸ κρύβει ὁ οὐρανός.
του Μανόλη Αναγνωστάκη
4ος στίχος
Μνήμη Α΄
Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί.
(ἀπὸ τὴ Συλλογή: Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ')
του Γιώργου Σεφέρη
Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί.
(ἀπὸ τὴ Συλλογή: Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ')
του Γιώργου Σεφέρη
5ος στίχος
Αναμονή
Αβάσταχτο είναι... Πικρό είναι
Να σιμώνεις αργά στ'ακρογιάλι
Χωρίς να είσαι ναυαγός
Ούτε σωτήρας
Παρά ναυάγιο.
(ἀπὸ τὴ Συλλογή: Οι εφτά κύκλοι της μοναξιάς)
του Μενέλαου Λουντέμη
Αβάσταχτο είναι... Πικρό είναι
Να σιμώνεις αργά στ'ακρογιάλι
Χωρίς να είσαι ναυαγός
Ούτε σωτήρας
Παρά ναυάγιο.
(ἀπὸ τὴ Συλλογή: Οι εφτά κύκλοι της μοναξιάς)
του Μενέλαου Λουντέμη
6ος στίχος
Η πόλη που γεννήθηκα
Αγγίζω τους τοίχους των σπιτιών
δεν αποκρίνεται κανείς.
Βρέθηκα σε μια πόλη δίχως όνομα.
του Τίτου Πατρίκιου
Αγγίζω τους τοίχους των σπιτιών
δεν αποκρίνεται κανείς.
Βρέθηκα σε μια πόλη δίχως όνομα.
του Τίτου Πατρίκιου
7ος στίχος
Ελεωνόρα ΙΙ
τα σώματά μας θα χαθούν θα σβύσουν
από μας θα μείνει μέχρι της συντελείας των αιώνων
αυτό το «σε αγαπώ» που σου ψιθύρισα στις ώρες μας τις πιο κρυφές
του Νίκου Εγγονόπουλου
τα σώματά μας θα χαθούν θα σβύσουν
από μας θα μείνει μέχρι της συντελείας των αιώνων
αυτό το «σε αγαπώ» που σου ψιθύρισα στις ώρες μας τις πιο κρυφές
του Νίκου Εγγονόπουλου
8ος στίχος
ΥΓ. [60]
Αγαπούσε ακόμη και τον αριθμό του τηλεφώνου της.
Μανόλης Αναγνωστάκης
Αγαπούσε ακόμη και τον αριθμό του τηλεφώνου της.
Μανόλης Αναγνωστάκης
9ος στίχος
YΓ. [71]
Απλώς ν’ αντιγράφεις τα συμβάντα της ζωής σου.
του Μανόλη Αναγνωστάκη
Απλώς ν’ αντιγράφεις τα συμβάντα της ζωής σου.
του Μανόλη Αναγνωστάκη
10ος στίχος
YΓ. [121]
Προσπαθούσε να σε πείσει πως όλα είχαν αλλάξει,
όμως εσύ τα ’βλεπες γύρω σου απελπιστικά όμοια.
του Μανόλη Αναγνωστάκη
Προσπαθούσε να σε πείσει πως όλα είχαν αλλάξει,
όμως εσύ τα ’βλεπες γύρω σου απελπιστικά όμοια.
του Μανόλη Αναγνωστάκη
11ος στίχος
«Στον Νίκο Ε... 1949»
Φίλοι
Που φεύγουν
Που χάνονται μια μέρα
(Μα ποιος με πόνο θα μιλήσει για όλα αυτά;)
ΥΓ. Παραφράζουμε τον τίτλο: "Στον Παύλο Φ... 2013"
του Μανόλη Αναγνωστάκη
Φίλοι
Που φεύγουν
Που χάνονται μια μέρα
(Μα ποιος με πόνο θα μιλήσει για όλα αυτά;)
ΥΓ. Παραφράζουμε τον τίτλο: "Στον Παύλο Φ... 2013"
του Μανόλη Αναγνωστάκη
12ος στίχος
Μη φεύγεις
Δεν είμαι αυτός που βλέπεις
είναι το φάντασμά μου
που απ’ τα βάσανά μου
φευγάτο ξεκολλά.
(από τη Συλλογή: Πυθμένες)
του Κώστα Βάρναλη
Δεν είμαι αυτός που βλέπεις
είναι το φάντασμά μου
που απ’ τα βάσανά μου
φευγάτο ξεκολλά.
(από τη Συλλογή: Πυθμένες)
του Κώστα Βάρναλη
13ος στίχος
Κάθε που ξημερώνει μισώ τη μέρα
που μ' εμποδίζει να σε σκέφτομαι
(«Causa», 35)
Τίτος Πατρίκιος
που μ' εμποδίζει να σε σκέφτομαι
(«Causa», 35)
Τίτος Πατρίκιος
14ος στίχος
Ξεκίνησα να γράψω κάτι μα το ξέχασα.
Δεν υπήρχε τίποτ' άλλο από σένα.
(«Πρόφαση», 36)
του Τίτου Πατρίκιου
Δεν υπήρχε τίποτ' άλλο από σένα.
(«Πρόφαση», 36)
του Τίτου Πατρίκιου
15ος στίχος
Με τι συντάσσεται το πάθος;
Φαίνεται λησμόνησα το συντακτικό
της νιότης.
της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ
(ΣΤΗ ΛΥΠΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΙ)
Φαίνεται λησμόνησα το συντακτικό
της νιότης.
της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ
(ΣΤΗ ΛΥΠΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΙ)
16ος στίχος
16ος στίχος
Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος
το νου σου, ε;
της Κατερίνας Γώγου
Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος
το νου σου, ε;
της Κατερίνας Γώγου
17ος στίχος
Τὰ δῶρα
Σήμερα φόρεσα ἕνα
ζεστὸ κόκκινο αἷμα
σήμερα οἱ ἄνθρωποι μ᾿ ἀγαποῦν
μιὰ γυναίκα μοῦ χαμογέλασε
ἕνα κορίτσι μοῦ χάρισε ἕνα κοχύλι
ἕνα παιδὶ μοῦ χάρισε ἕνα σφυρί
του Μίλτου Σαχτούρη
(ἀπὸ τὴ συλλογή: Η ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ)
Σήμερα φόρεσα ἕνα
ζεστὸ κόκκινο αἷμα
σήμερα οἱ ἄνθρωποι μ᾿ ἀγαποῦν
μιὰ γυναίκα μοῦ χαμογέλασε
ἕνα κορίτσι μοῦ χάρισε ἕνα κοχύλι
ἕνα παιδὶ μοῦ χάρισε ἕνα σφυρί
του Μίλτου Σαχτούρη
(ἀπὸ τὴ συλλογή: Η ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ)
18ος στίχος
Αποστασία
Κι είναι ο Οκτώβρης ένας μήνας στρυφνός και παράξενος
τώρα που έχουμε ξεμάθει πια την άσκηση
και τη σπατάλη της θυσίας.
του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου
(από την ποιητική συλλογή:"Ο Δύσκολος Θάνατος",1978)
Κι είναι ο Οκτώβρης ένας μήνας στρυφνός και παράξενος
τώρα που έχουμε ξεμάθει πια την άσκηση
και τη σπατάλη της θυσίας.
του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου
(από την ποιητική συλλογή:"Ο Δύσκολος Θάνατος",1978)
19ος στίχος
Από την κλειδαρότρυπα κρυφοκοιτάω τη ζωή
την κατασκοπεύω μήπως καταλάβω
πώς κερδίζει πάντα αυτή
ενώ χάνουμε εμείς.
της Κατερίνας Αγγελάκη - Ρουκ
(από την ποιητική συλλογή:"Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα", 2005)
την κατασκοπεύω μήπως καταλάβω
πώς κερδίζει πάντα αυτή
ενώ χάνουμε εμείς.
της Κατερίνας Αγγελάκη - Ρουκ
(από την ποιητική συλλογή:"Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα", 2005)
20ος στίχος
20ος στίχος
Έπος Kαρδίας
Φθάνει να ’σαι εδώ κοντά,
να σε λέγω πως σε θέλω, να σ’ εγγίζω, την δροσιά
του πρωιού που αναπνέεις ν’ αναπνέω· κι αν και αυτά
υπερβολικά τα βρίσκης, να σε βλέπω μοναχά!
του Κ.Π. Καβάφη
(Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993)
Έπος Kαρδίας
Φθάνει να ’σαι εδώ κοντά,
να σε λέγω πως σε θέλω, να σ’ εγγίζω, την δροσιά
του πρωιού που αναπνέεις ν’ αναπνέω· κι αν και αυτά
υπερβολικά τα βρίσκης, να σε βλέπω μοναχά!
του Κ.Π. Καβάφη
(Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993)
21ος στίχος
Συμφωνία ἄρ. 1
Γιατί οἱ ἄνθρωποι ὑπάρχουν ἀπ᾿ τὴ στιγμὴ ποὺ βρίσκουνε
μιὰ θέση
στὴ ζωὴ τῶν ἄλλων.
Ή
ἕνα θάνατο
γιὰ τὴ ζωὴ τῶν ἄλλων…
του Τάσου Λειβαδίτη
Γιατί οἱ ἄνθρωποι ὑπάρχουν ἀπ᾿ τὴ στιγμὴ ποὺ βρίσκουνε
μιὰ θέση
στὴ ζωὴ τῶν ἄλλων.
Ή
ἕνα θάνατο
γιὰ τὴ ζωὴ τῶν ἄλλων…
του Τάσου Λειβαδίτη
22ος στίχος
22oς στίχος
Κανεὶς δὲν εἶναι μόνος
«Ἦρθα», ἔλεγες πάντα μπαίνοντας στὸ δωμάτιο, παρ᾿ ὅλο ποὺ δὲν
……σὲ περίμενε κανείς.
Ὅμως ἀκριβῶς αὐτό σου ἔδινε μιὰ βαθύτερη ἀπάντηση.
του Τάσου Λειβαδίτη
ἀπὸ τὴ συλλογὴ Ἀνακάλυψη, ἑνότητα, Σημειώσεις, Τόμος 2 τῆς τρίτομης ἔκδοσης τοῦ Κέδρου, σελίδα 310
Κανεὶς δὲν εἶναι μόνος
«Ἦρθα», ἔλεγες πάντα μπαίνοντας στὸ δωμάτιο, παρ᾿ ὅλο ποὺ δὲν
……σὲ περίμενε κανείς.
Ὅμως ἀκριβῶς αὐτό σου ἔδινε μιὰ βαθύτερη ἀπάντηση.
του Τάσου Λειβαδίτη
ἀπὸ τὴ συλλογὴ Ἀνακάλυψη, ἑνότητα, Σημειώσεις, Τόμος 2 τῆς τρίτομης ἔκδοσης τοῦ Κέδρου, σελίδα 310
23ος στίχος
Δεν κοιτάζει καν τους επιβάτες
Καθώς περνούν τυλιγμένοι στις σκέψεις τους,
Πώς άραγε ταξινομείται η Ζωή
Μυθιστόρημα, αλληγορία ή μύθος;
Ίσως ανυπομονεί κι εκείνη να μάθει
Τι είδους τέλος θα έχει αυτό,
Το βιβλίο κλείνει απρόσμενα...
Καθώς εκείνη κατεβαίνει στην επόμενη στάση.
Dennis O’Driscoll, ΜΕΛΕΤΗ ΖΩΗΣ
(Από τη συλλογή Hidden Extras, 1987)
Μετ. Αντώνης Μακρυδημήτρης
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Νέα Ευθύνη 19 (2013) 495
Καθώς περνούν τυλιγμένοι στις σκέψεις τους,
Πώς άραγε ταξινομείται η Ζωή
Μυθιστόρημα, αλληγορία ή μύθος;
Ίσως ανυπομονεί κι εκείνη να μάθει
Τι είδους τέλος θα έχει αυτό,
Το βιβλίο κλείνει απρόσμενα...
Καθώς εκείνη κατεβαίνει στην επόμενη στάση.
Dennis O’Driscoll, ΜΕΛΕΤΗ ΖΩΗΣ
(Από τη συλλογή Hidden Extras, 1987)
Μετ. Αντώνης Μακρυδημήτρης
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Νέα Ευθύνη 19 (2013) 495
26ος στίχος
Ἀγαπάω τ᾿ ὅ,τι θλιμμένο στὸν κόσμο.
[...]ἀγαπάω σὲ τοῦτον τὸν κόσμο -ὅ,τι κλαίει
γιατὶ μοιάζει μ᾿ ἐμένα.
* Περιοδικὸ τῆς Μεγάλης Ἑλληνικῆς Ἐγκυκλοπαίδειας,
τοῦ Παύλου Δρανδάκη, ἀρ. 173, 10 Μαρτίου 1929.
του Νίκου Καββαδία
(Από τα Ανένταχτα, τίτλος: "Αγαπάω")
30ος στίχος
Σειρά σου τώρα,
χωρίς φώτα,χωρίς σκηνικά και θεατές,
να παίξεις εαυτόν.
Αθήνα, 4.ΙΙΙ.85
του Γιάννη Ρίτσου, ΣΤΟ ΥΠΕΡΩΟΝ
χωρίς φώτα,χωρίς σκηνικά και θεατές,
να παίξεις εαυτόν.
Αθήνα, 4.ΙΙΙ.85
του Γιάννη Ρίτσου, ΣΤΟ ΥΠΕΡΩΟΝ
33ος στίχος
Τόσο πολύ μ’ αγάπησες, κυρά,
που άκουγα διπλά τα βήματα μου!
Πάταγα 'γω στραβός μες στα νερά; κι εσύ κοντά μου!...
του Γιάννη Σκαρίμπα, "Ουλαλούμ"
που άκουγα διπλά τα βήματα μου!
Πάταγα 'γω στραβός μες στα νερά; κι εσύ κοντά μου!...
του Γιάννη Σκαρίμπα, "Ουλαλούμ"
34ος στίχος
Εκείνο το φιλί μου έμαθε πώς όταν δυο άνθρωποι ενώνονται στον Έρωτα
Αποκαλύπτουν ουράνια μυστικά
που η καρδιά δεν μπορεί να προφέρει!
του Τάσου Λειβαδίτη (Από το "Aυτό το αστέρι είναι για όλους μας", 1952)
Αποκαλύπτουν ουράνια μυστικά
που η καρδιά δεν μπορεί να προφέρει!
του Τάσου Λειβαδίτη (Από το "Aυτό το αστέρι είναι για όλους μας", 1952)